Memorials, White House, Pentagon en Arlington
Door: gilbertenmariska
Blijf op de hoogte en volg Gilbert en Mariska
01 Juni 2010 | Verenigde Staten, Washington
Na de memorials zijn we richting het White House gelopen, maar helaas was de weg bij het White House tijdelijk afgesloten en dus moesten we weer terug en omlopen. Maar goed, dat gaf ons ook wat meer foto-momenten, want daardoor liepen we 2 keer (op een verschillende afstand) langs het White House. Toen we aan de andere kant aankwamen, was de weg weer open, dus konden we toch nog bij het hek komen om een foto zonder hek te kunnen maken. Ook zijn we naar het Visitor Center gelopen, waar we een video hebben bekeken, waarin President Barack Obama en zijn vrouw Michelle vertellen over het White House en ook een blik in de verschillende kamers van het White House wordt gegeven.
Inmiddels was het lunchtijd en wat we heel opvallend vonden ten opzichte van New York, is dat er weinig restaurantjes zijn in de buurt van de toeristische plaatsen, dus we moesten weer zoeken. Uiteindelijk zagen we gelukkig een bord voor de FoodCourt in het Ronald Reagan gebouw dat ook nog eens voor het publiek toegankelijk was, dus de lunch was weer geregeld ;-)
Na de lunch zijn we in de metro gestapt, want de rest van ons programma die dag lag aan de andere kant van de Pontomac river, zelfs in een andere staat (Virginia). We gingen eerst naar het Pentagon, maar toen we daar aankwamen hoosde het van de regen, niet gewoon regen, nee echt hozen, met onweer heel dichtbij. Tja wat doen we dan nu ... we hebben eerst de video en het fototoestel even gepakt om de regen te filmen/fotograferen, maar we werden er al snel op gewezen, dat we naast het Pentagon stonden en dat alle video en fotografie verboden is in dit gebied. Oeps, snel weer wegstoppen dan maar. Gelukkig heeft de bewaking ons niet gezien, want toen we nog stonden te besluiten wat we nu gingen doen, stond een man heel uitgebreid te filmen en die moest alle beelden verwijderen, zijn paspoortnummer werd genoteerd en hij kreeg een flinke reprimande van de bewaker (echt heftige bewaker, met geweer en zo!) Maar goed met al die regen heeft het geen zin om daar rond te kijken, dus zijn we maar weer in de metro gestapt om naar Arlington Cemetary te gaan, in de hoop dat het daar droog zou zijn. En dat was het gelukkig! Het was wel grappig om de doorweekte mensen te zien, die dus waarschijnlijk midden op de begraafplaats zijn overvallen door de regen :-p Op Arlington zijn we met een bustour over de begraafplaats gegaan, omdat de begraafplaats zo groot is dat het amper allemaal te belopen is, er zijn meer dan 300.000 graven. De eerste stop was het graf van John F. Kennedy, zijn vrouw Jacky en twee baby-kinderen. Vlak daarnaast om de hoek is het graf van zijn broer Robert Kennedy, maar die ligt er een beetje verlaten bij, met alleen een steen op een groot grasveld. Na de Kennedy's gingen we naar de tweede stop, het graf van de onbekende soldaat. Toen we daar aankwamen zei de gids dat hij behalve de Army bewakers ook andere militairen had gezien, dus wellicht hadden we mazzel en zou er om 16 uur een vlaggen ceremonie worden gehouden. We rekenden nergens op en liepen dus gewoon naar het graf, om het te bekijken. Maar al gauw werd het gebied rondom het graf afgezet, er mocht niemand meer bij, maar ook niemand meer weg. Dus zijn we maar gaan zitten, we zaten helemaal vooraan, om af te wachten wat er nu ging gebeuren. We zagen in de verte allemaal vlaggen voorbij komen, maar die kwamen nog niet onze kant op. Om 16 uur werd het ineens druk, muziek begon te spelen en de militairen met de vlaggen stelden zich op langs de weg naar het graf. Toen iedereen op zijn plek stond, kwam er een militair naar voren die ons uitlegde wat er ging gebeuren: een kranslegging door de President van Peru, die op staatsbezoek was in de VS. De President arriveerde per auto en liep langs alle vlaggen naar het graf, dan de nationale liederen van Peru en de VS werden gespeeld, toen legde de President de krans bij het graf en na een minuut stilte verliet de President het graf weer. Wow, en daarbij staan wij dan op de voorste rij ... Erg indrukwekkend om dit zo allemaal mee te maken! Toen de ceremonie voorbij was, wilden we eigenlijk gelijk door naar het stoppunt voor de tourbus, want al met al hadden we ruim anderhalf uur bij het graf van de onbekende soldaat gestaan. Tja ... helaas, eerst moest de President en alle andere hoogwaardigheidsbekleders weg zijn en daarna mochten wij het gewone volk pas weer de begraafplaats op, dus stonden we daar nog weer bijna een kwartier te wachten. Ook bus kwam natuurlijk niet gelijk, dus ook daar moesten we nog weer wachten. We waren dus uiteindelijk blij dat we weer naar het Visitor Center werden gebracht en we weer richting de stad konden gaan. We waren dusdanig moe, dat we niet konden bedenken waar we zouden gaan eten en dus besloten om gebruik te gaan maken van de keuken in onze hotelkamer. Bij de supermarkt vlakbij het hotel hebben we wat te eten gehaald en dit hebben op de kamer opgewarmd en opgegeten. Daarna hebben we onze tassen weer ingepakt, want helaas morgen is onze vakantie afgelopen en vertrekken we weer naar huis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley