Je maakt nog eens iets mee ...

zondag 26 mei: Amsterdam - Malia

De wekker ging al om 2.45 uur, om 3.30 uur zaten we in de auto en rond 4.30 uur hebben we de bagage afgegeven en konden we door de controle. Helaas moesten alle spullen uit de tassen en hadden we daardoor 5 bakken door de scan. En toen gingen ook nog eens onze schoenen af, dus moesten we zelf ook twee keer door de controle. Maar goed daarna hebben we alles weer ingepakt en aangetrokken en konden we verder. Terwijl we aan het wachten waren, hebben we wat gegeten en gedronken en nog wat geshopt. De vlucht ging verder goed, rond 11 uur landen we op Heraklion, waar het een heerlijke temperatuur was, al zo'n 25 graden. Met de transfer naar ons appartement gebracht en de tassen op de kamer gezet. Daarna zijn we het dorp ingelopen om te pinnen, wat te eten en wat boodschappen te doen. De rest van de middag hebben we lekker bij het zwembad gelegen. 's Avonds zijn we eerst nog even naar het strand gelopen en daarna hebben we bij een restaurant in de buurt van ons appartement lekker Grieks gegeten.

maandag 27 mei: Auto ophalen

Om 9.30 was er een bijeenkomst van de hostess en aangezien we de Samaria kloof willen gaan lopen, moesten we er toch even heen. Helaas doen ze de kloof alleen op zondag, dus dat is voor ons geen optie, maar gelukkig hebben we de dag ervoor ook geïnformeerd bij een tourist information office en die gaan om dinsdag. Dus na de bijeenkomst gelijk naar de tourist information office om daar de trip te boeken en daarna doorgelopen naar de hoofdweg om de bus naar Chersonissos te pakken. In Chersonissos kunnen we om 13 uur de auto ophalen en voor die tijd willen we dan even daar rondlopen. Helaas kunnen we niet uitvinden waar het verhuurbedrijf zit, ook niet na navraag bij verschillende winkels, dus het rondlopen wordt voornamelijk zoeken naar het verhuurbedrijf. Maar goed we hebben het op tijd gevonden en rijden nu rond in een rode Nissan Micra. Nadat we de auto hadden opgehaald hebben we een rondje de bergen in gereden en hebben op een pleintje even een broodje gegeten. Daarna zijn we weer terug naar het appartement gereden en hebben we de rest van de middag lekker gerelaxed bij het zwembad.

dinsdag 28 mei: Je maakt nog eens iets mee

Om 4.15 uur ging de wekker al, om 5 uur moesten we bij de McDonalds staan voor de bus naar de Samaria kloof. Het was een hele rit, we waren daar pas om 10.30 uur. Vol goede moed zijn we gestart aan de wandeling, maar jee zeg, het begin was gelijk al ontzettend zwaar, met keien, stenen op een best steile afdaling. We hadden dachten we al een heel eind gelopen toen we bij een rustpunt uitkwamen, de tweede op 4,5 km dachten we. Maar helaas toen onze begeleidster voorbij kwam, bleken we pas 1,5 km gelopen te hebben :-(, dus snel weer in de benen en doorlopen. Enige tijd later haalde de begeleidster ons weer in en gaf ze aan dat we toch echt door moesten lopen om de boot van 17.30 uur te halen. Ik had toen nog het idee dat als we die afdaling maar hadden gehad, dat het dan wel beter zou worden, maar dat idee boorde ze ook gelijk in de grond, de weg blijft oneven met veel keien, stenen enz, stijgen en dalen door de kloof. Tja, op dat moment zonk de moed me wel enigzins in de schoenen, maar toch zijn we doorgelopen. De begeleidster was inmiddels meer druk bezig met een demente man die er nog slechter aan toe was dan ik. Uiteindelijk zijn we tot het tweede grote rustpunt, het voormalige dorp Samaria, gekomen, maar toen had ik echt het gevoel dat ik het eindpunt niet ging halen. De optie was om de boot te laten schieten en daar te blijven overnachten en dan morgen met de volgende groep mee terug naar Malia. Maar ja, Gilbert had geen medicatie mee voor de volgende dag, dus dat was voor hem geen optie. Ik heb nog voorgesteld dat Gilbert dan door zou gaan en ik zou overnachten, maar dat was voor de begeleidster geen optie. Dus mocht ik door op de enige muilezel die daar op het rustpunt aanwezig was en moest de demente man daar blijven om de volgende dag op een ezel verder te kunnen. Ik heb het gevoel gehad dat de begeleidster me dat heel erg kwalijk nam, maar ja ... wat kan ik nog doen verder. We hebben een grote inschattingsfout gemaakt, door te denken dat ik die wandeling gewoon zou kunnen doen! Maar goed, het was inmiddels na 15 uur, dus Gilbert is gaan lopen en ik ben op de muilezel geklommen. Best apart om zo op zo'n beest te zitten, een paar keer dacht ik echt dat ik er bijna afdonderde, maar het is allemaal goed gegaan. En zo zijn we rond 17 uur bij het eindpunt aangekomen. Daar zijn we met een minibus naar de boot vervoerd, die we dus gelukkig net nog gehaald hebben! Van de kloof zelf hebben we tot het dorp Samaria niet echt kunnen genieten, daarna hebben we wat meer aandacht voor de omgeving gehad. Het is een ontzettend mooie omgeving, met mooie uitzichten en steile wanden in de echte kloof. Er was veel groen en mooie bloemen, voordeel van deze tijd, want met een paar weken is alles dor in de kloof door de warmte. Voordat we aan boord van de boot gingen hebben we nog snel even wat gedronken en toen vond Gilbert het tijd om ook even wat aandacht te vragen, dus die ging bijna van zijn stokje door de hitte en het snelle wandelen. Met hulp van een Belgische verpleegster die langsliep, hebben we hem uit de rij gekregen en naar een rustig stukje gebracht. Eenmaal op de boot (als een van de laatsten, niet handig als je echt even moet zitten), hebben we na alle dekken te hebben afgezocht een plekje voor Gilbert gevonden en halverwege de trip kon ik gelukkig ook even zitten. Om 19.30 uur zaten we weer in de bus en rond 23 uur werden we weer in Malia afgezet. Op de kamer hebben we nog even wat gedronken en daarna zijn we snel gaan slapen, gelukkig gewoon tussen onze eigen spullen!