Sani Pass Lesotho

De dag waarop we gaan testen hoe het gesteld is met mijn hoogtevrees ... ;-) Na het ontbijt zijn we naar Drakenbergs Adventures gereden, waar we ons moesten melden voor onze Sani Pass excursie. Het was verder rijden dan ons was verteld, dus we werden een beetje zenuwachtig of we wel goed zaten, maar gelukkig zagen we toen de borden en bleken we toch goed te zitten. Na te hebben betaald en een noodnummer te hebben achtergelaten (uh, het is toch niet gevaarlijk?), zijn we naar de 4x4 truck gelopen, maar we moesten op nog wat andere mensen wachten. Nadat iedereen er was, kregen we ons lunchpakket en werden we door de guide in de auto ingedeeld. De auto was wat oud en vervallen, met een achterbank en twee bankjes in de achterbak. Gilbert en ik mochten met iemand anders op de achterbank en de 'jongelui' mochten in de achterbak. Op de voorbank zat ook nog iemand. Het was allemaal erg krap, maar volgens de guide ging het om 'the experience' hahaha! Nadat iedereen zat, zijn we vertrokken, eerst een stukje over de gewone weg, maar al vrij snel begon de gravelroad. Onderweg zijn we een paar keer gestopt voor wat foto's en na ongeveer anderhalf uur waren we bij de Zuid-Afrikaanse grens. Nadat we onze exit stempels hadden gekregen, moesten we nog een uur doorrijden door niemandsland voordat we bij de Lesotho grens waren. Dit is over de echte Sani Pass, met heftige haarspeldbochten over een zeer slechte stenige gravelroad. Er waren een paar bochten bij waarbij de truck helemaal naar een kant hing, best eng. Aangekomen bij de Lesotho grens hebben we weer onze stempels gehaald. Daarna zijn we doorgereden verder Lesotho om op de hoogste berg van Lesotho te lunchen. Een mooi uitzicht dat we daar hadden, echt ongelovelijk! Het was wel erg winderig en koud boven op die berg, maar we hebben een plekje achter een rots opgezocht om onze broodjes op te eten en van het uitzicht te genieten. Weer terug op weg naar de grens, zijn we gestopt bij een dorpje, waar we een hutje van binnen mochten bekijken. De mevrouw bood ons zelfgemaakt bier en brood aan en onze guide vertelde hoe het leven in Lesotho gaat. Interessant was de discussie of alle kinderen een opleiding zouden moeten krijgen, wij touristen reageerden gelijk ja, maar de guide heeft ons uitgelegd, dat als dat zou gebeuren er niemand in Lesotho over zou blijven. Er is geen ander werk in Lesotho dan herder, boer, etc, er zijn geen industrieen of iets dergelijks en gezien de staat van het land zullen deze er ook niet komen, dus met een studie zouden deze kinderen het land verlaten om ergens anders te gaan werken. Nu worden de kinderen (met name de jongens) na de lagere school herder en verdienen ze daarmee totdat ze 20 zijn 1 schaap per jaar, als ze dan 20 zijn kunnen ze hun eigen boerderij starten en nemen ze weer een jongen net van de lagere school aan om als herder te werken. Daarmee blijft de cyclus doorlopen. Ook zijn we naar de hoogste pub in Afrika geweest, daar hebben we even met de groep iets gedronken en wat foto's gemaakt. Rond 16 uur zijn we begonnen aan de afdaling via de Lesotho en Zuid-Afrika grenzen. De afdaling ging behoorlijk sneller en was ook minder eng dan de heenweg. Helaas begon het onderaan de afdaling heel hard te regenen en bleek de truck niet helemaal waterdicht te zijn, we werden dus redelijk nat. Maar overall hebben we een fantastische dag gehad en hebben we er weer 4 stempels in ons paspoort bij! Net hebben we bij onze B&B zelf een soepje en broodje gemaakt en hebben we lekker op de kamer gegeten.